همه ما در اطرافیان خود فردی را می شناسیم که به غذا و تنقلات ، تنها به چشم یک خوراکی نگاه نکرده و به عنوان یک مُسکن و مأمن ، در هنگام تنهایی ، غم ، استرس ، کسالت یا سرخوردگی به دامان آن پناه می برد . این افراد که به نوعی به مصرف مواد غذایی معتاد شده اند ، در صورتی که به فکر تناول محصولی بیافتند ، هیچ چیزی جلودارشان نبوده و تا لحظه رسیدن به این ماده آرام نمی گیرند .
مصرف غذا پس از سیری و تمایل به صرف غذای بیشتر ، مصرف مواد غذایی بیشتر در شرایط بحرانی و پر اضطراب ، نگاه به این مواد در قالب پاداشی ارزنده ، داشتن حس خوبی وصف ناپذیر پس از صرف غذا ، یافتن حس امنیت در کنار آن ، عدم مقاومت و کنترل خود در برابر این مواد و داشتن احساسی مبنی بر سیری ناپذیری از جمله نشانه هاییست که افراد پر خور عصبی دارند ، نشانه هایی که اگر در شما نیز وجود داشته و آن ها را پرورش داده اید ، شما نیز درگیر پرخوری عصبی می باشید . اگرچه این نوع افراط در خوردن در برابر اعتیاد به مواد مخدر و نوشیدنی های الکلی یا وسواس زیاد به شستشوی نما از سوی جامعه ناپسند نمی باشد ، اما در بلند مدت و با افزایش سن ، اضافه وزن حاصل از سال ها پرخوری در قالب چربی و فشار خون ، مشکلات کبدی ، کلیوی ، قلبی و ... به بهای جان انسان تمام می شود . از این روی کنترل این عارضه و مقابله با آن امریست که از همین امروز باید به آن پرداخت .
در این مسیر راه حل های فراوانی وجود دارد که از مهمترین آن ها می توان به مقابله با هوس های موجود ، ایجاد وقفه میان این هوس های غذایی و پاسخ به آن ها ، حذف آگاهانه برخی مواد غذایی از سبد خرید خانوار ، استفاده از مواد غذایی مقوی در حجمی کم ، افزایش دفعات تناول غذا در حد محدود بطوریکه هیچگاه گرسنه نمانید ، تناول آهسته و بلع با آرامش مواد غذایی و توصیه هایی از این قبیل اشاره کرد . در این راه عده ای حتی برای رژیم گرفتن و کاهش وزن نیز در پی خوردن ماده ای موثر می باشند و نه ترک کامل مواد غذایی . پیشنهاد پک پرخوری عصبی می باشد .
این پکیج که در سالن های کفسابی و نماشویی شده نگهداری می شوند ، شامل تی بگ های چای سبز- آلوئه ورا – عسل ، دمنوش نعنا فلفلی ، به لیمو ، کرن بری و تمشک آبی می باشد ، با تاثیر گذاری بر روی سیستم های مختلف بدن ، علاوه بر تغییر عادات غذایی ، به از بین رفتن چربی های مضر بدن نیز منجر می شود . رفع یبوست ، کاهش اشتها ، بهبود درد معده و نفخ آن ، بهبود کیفیت خواب و جلوگیری از ریزه خواری مجموعه تاثیراتیست که محتویات این پکیج بطور مستقیم بر روی عملکرد دستگاه گوارش و پرخوری عصبی خواند داشت . در پک پرخوری عصبی که گاهی معجون های "حس خوب زندگی " و "ریز میوه های قرمز" نیز در بسته بندی های استاندارد به عنوان نوشیدنی های مکمل و به درخواست مشتریان به آن افزوده می شود ، به تناسب دوره مصرف 20 ، 40 ، 60 و 80 روزه آن ها ، دارای تعداد و مقداری از پیش تعیین شده می باشند که پس از مشورت با کارشناسان فروش مجموعه ما ، مناسبترین محصول به متقاضیان ارائه می گردد .
همه سنگ های ساختمانی همانند مرمرهای آذرین نیستند که دارای سطحی مسطح و ساختاری یکنواخت باشند و با صاف و صیقلی کردن سطح رویی آن ها بتوان قطعاتی منظم ، زیبا و یک شکل را به وجود آورد . گاهی این قطعه سنگ ها همانند پنیری سوئیسی بوده و دارای حفره های فراوانی می باشند . در چنین مواردی با برش سطحی هر قطعه از آن ها به منظور از بین بردن سوراخ های متعددشان ، از جای دیگری حفره ای دیگر سر در برمی آورد که عملاً این اقدام را به عملی « سِزیِف وار » تبدیل می کنند .
با توجه به این رویداد ، چنانچه بخواهیم چنین سنگی را ساب بزنیم ، عملاً قطعات ما تمام می شوند ، چرا که این حفره ها تمامی ندارند . به همین دلیل باید سوراخ های مذکور با ماده ای پر کرده و سپس عمل کفسابی را انجام دهیم تا بدین ترتیب سطح به وجود آمده فاقد ترک ، خلل ، ناخنک یا سوراخ های متعدد باشد . این ماده که در مواردی حتی می تواند از جنس گچ و دوغاب یا بتونه هم باشد ، در مواردی که زیبایی کار از اهمیت بالایی برخوردار است از جنس رزین های گوناگون انتخاب شده و بدین ترتیب سطح مورد نظر صاف و یکدست با تکه هایی شیشه ای می شود .
با اتمام ساخت یک بنا با کاربری های مختلف ، اگرچه این سازه آماده سکونت ، انتقال کالا و اجناس به داخل آن و سرویس دهی به مالکان خود می باشد ، اما توجه به جزئیات و پاکیزگی صد درصدی آن از جمله مسائلیست که از چشمان تیز بین برخی از ساکنین پنهان نمی ماند . زمانیکه که کار "سفت کاری" ساختمان مذکور تمام می شود ، ممکن است سطحی ناهموار ، زمینی ترک خورده و مملو از آثار گچ و سیمان ، نمایی خاک اندود و پوششی غیر استاندارد در انتظار تازه واردین باشد ؛ از این روی مجموعه های کفسابی ، سنگسابی ، نماشویی یا همان شستشوی نما به عنوان مرحله ای در میان دو مقطع زمانی فوق وارد عمل شده و با یکسان سازی سطوح ، برق انداختن آن ها ، جمع آوری نخاله های کوچک ساختمانی ، شست و شوی نما و دیواره ها و سایر خدمات مربوطه بنای مذکور را به شرایط آرمانی خود می رسانند .
همه انسان ها در اولین برخورد با یکدیگر ، تا حدی شخصیت طرف مقابلشان را از روی البسه و وضع ظاهری وی می سنجند که اغلب وضع ظاهری بهتر منجر به بهتر قضاوت شدن می شود حتی اگر درون آن فرد چنین نباشد . این نوع نگرش را می توان به بنا ها نیز بسط داد ، دیدن ساختمانی با نمایی مجلل و پاکیزه بذر این فکر را که ساکنان این ساختمان نیز انسان هایی آراسته و منظمند را در ذهن بینندگان می کارد و از سوی دیگر نمایی نا مناسب عکس این تفکر را بوجود می آورد ، حتی اگر در واقع چنین نباشد . بنای یک ساختمان در ابتدای امر فقط حکم حفاظی برای ساکنین در برابر خطرات خارجی بود ، در امان ماندن از دست مهاجمین ، گرما ، سرما ، باران و سایر عوامل مشابه ، اما با تکامل روند خانه سازی ، انسان دریافت که نما و دیوارها نیاز به مجراهایی برای ورود و خروج نور ، هوا و صدا دارند . از این روی با تعبیه پنجره ها روی دیوارها ، نمای ساختمان وارد مرحله تازه ای شد . با گسترش شهرها و تمایل انسان به زیبایی در ذات خود ، بشر به فکر تزیین نمای محل زندگی خود افتاد . این تفکر تا قریب به 2 قرن پیش با توجه به فرهنگ و عقاید مردم هر شهر ، امکانات طبیعی آن خطه و نیازهایشان بطور کامل رعایت میشد . مثلا در شهرهای شمالی ایران ، با توجه به بارندگی فراوان و وجود جنگل های انبوه ، خانه های ساخته شده به نحوی با این 2 اِلِمان در ارتباط بودند ، خانه های کویری به دلیل شرایط جوی و وجود سنگ و خاک رس به نحوی دیگر این اصول را رعایت می کردند تا اینکه با سفر شاهان قاجاری و متجددین به غرب ، روشی نصفه و نیمه وارد فرهنگ و معماری ایرانی شد که نه ویژگی های معماری اسلامی – ایرانی را داشت و نه به درستی محاسن معماری غربی را پیاده می ساخت ، در نتیجه اکنون شاهد شهرهای کنونی کشورمان هستیم که هریک از ساختمان های آن با دیگری فرق داشته و این تضاد به حدی ناخوش آیند است که مراجع ذیصلاح – مانند شهرداری – در پی تعدیل و پاکسازی آن می باشد . از مهمترین مواد تشکیل دهنده نمای ساختمان های کنونی ایران می توان به آجر ، مرمر ، تراورتین ، شیشه ، سیمان ، گچ ، کامپوزیت ، استرچ متال یا پنل های آلومینیومی ، آهنی ، مسی و استیلی اشاره کرد . وجه مشترک همگی این مواد آلودگی آن ها در برابر آلاینده های زیست محیطی و عوامل طبیعی می باشد . همانطور که لباس یک فرد ، هرچقدر هم که پر ظرافت و گران باشد ، ولی در زمان کثیفی کم ارزش است ، نمای یک ساختمان نیز در زمان آلودگی ارزش خود را از دست می دهد ، لذا نیاز به نظافت و شستشو دارد . امروزه به دلیل وجود ساختمان های سر به فلک کشیده ، تمیز کردن این ابنیه امری کاملا تخصصیست که منجر به پیدایش پدیده نماشویی شده است . هریک از این ساختمان ها می توانند با کمک نماشویی زیبایی روز اول خود را بدست آورند . نماشویی به کمک ابزاری پیشرفته همانند واترجت و واترسندبلاست انجام می پذیرد ، افراد متخصص این کار ، علاوه بر استفاده از بالابر و داربست ، در صخره نوردی نیز ماهر بوده و به کمک طناب های مخصوص به پاک سازی نمای یک بنا می پردازند . نماشویی یکی از زیر مجموعه های کفسابیمی باشد و معمولا مجموعه های کفسابی، تیمی نیز متشکل از متخصصان نماشویی دارند . کفسابی نیز امری مهم برای حفظ زیبایی نمای داخلی ساختمان های مذکور می باشد . سطحی شفاف ، یکدست و پاکیزه کف های سنگی ، بتنی و چوبی سبب افزایش دو چندان زیبایی نمای داخلی یک ساختمان می گردد .
نماشوییبه عملی اتلاق می شود که در آن ، عده ای با ابزار و روش های گوناگون ، به پاکسازی نمای بیرونی یک ساختمان ، سیستم نور پردازی و یا دکوراسیون تزئینی آن می پردازند . نماشویی که در سال های اخیر وارد مرحله جدیدی از استفاده از ابزار شده است ، با سرعت فراوان به سمت مکانیزه شدن پیش می رود . نماشویی اصطلاحیست که برای شستن هر گونه نما ، با هر جنس و ارتفاعی استفاده می شود ، ولی به دلیل اینکه آلودگی نماهای شیشه ای با انعکاس تصاویر و دوچندان نشان دادن آلاینده ها بیش از سایرین مشخص و نامطلوب است ، لذا عمده فعالیت نماشویی، معطوف به نماهای شیشه ای می باشد . این عمل که در زبان انگلیسی Window cleaning یا window washing نامیده می شود ، با ساخت و گسترش آسمان خراش های سر به فلک کشیده در ایالات متحده به شکل امروزی رواج یافت . نماشویی در سال های ابتدایی خود ، حرفه ای به شدت خطرناک تلقی می شد ، بطوریکه در دهه 30میلادی ، در شهر نیویورک ، از هر 200 تن در حین نماشویی، 1 نفر جان خود را در اثر لیز خوردن و یا قطع اتصالات از دست می داد . در موارد متعددی نیز بروز مشکلات در داربست های فلزی و واژگونی آن ، به یکباره عده ای نماشوی را به کام مرگ می کشاند لذا در دهه 90 میلادی و در پی لزوم فعالیت بیشتر این قشر در ساختمان های پر تعداد و بلند ، اتحادیه نماشویان نیویورک ، با وضع قوانینی داخلی و برگزاری کلاس هایی آموزشی برای اعضای خود ، میزان ایمنی و امنیت این شغل را به طرز چشم گیری افزایش دادند . این عمل در بریتانیا وضع بدتری نیز به خود گرفته بود ، چراکه بجز در اسکاتلند ، کشورهای دیگر این حوزه ( انگلیس ، ولز ، ایرلند ) ، برای نماشوییمجوزی از افراد نمی خواستند ، به همین دلیل همه کارگران می توانستند ادعا کنند که نماشوی ماهری هستند که در پس این ادعا و اشتباهات رایج به شدت مجروح شده و یا جان خود را از دست می دادند . در این قاره نیز پارلمان اروپا با وضع قوانینی (از جمله 2001/45/EC ) به دفاع از حقوق کارگران ، بهداشت و ایمنی آن ها در زمان فعالیت پرداخت که یکی از این قوانین سخت گیرانه در مورد نردبان ها بود . طبق این قوانین ، نردبان نباید اولین انتخاب برای رسیدن به نقطه مورد نظر باشد و فقط در صورت نبود راه حلی بهتر باید از آن استفاده شود . از زیر شاخه های این قانون می توان به بلندی نردبان ، وجود گیره هایی در ابتدا و انتهای آن برای ثابت ماندن ، وجود پایه های کمکی و ابزار پشتیبانی اشاره کرد. همچنین بهترین راه برای نماشویی، استفاده از بالابرهای ایمن تعریف شد ، هرچند در تبصره هایی اشاره شده است که استفاده از این روش در برخی ساختمان های کوچک ، بصرفه و یا امکان پذیر نمی باشد و استفاده از روش هایی همچون WFP ( شستشوی پنجره با کمک لوله ای بلند و حضور اپراتور روی زمین ) با وجود مصرف آب بیشتر ، روشی ایمن تر می باشد .